Proći će još par mjeseci usavršavanja dok prototip ne bude spreman za tržište, ali istraživački tim se nada da bi se novi test mogao koristiti za testiranje velikog broja ljudi s velikom pouzdanošću i to u vrlo kratkom vremenskom periodu.
Funkcioniše tako što se na biočip pričvršćuju odgovarajuća antitijela, koja mogu držati virus. Ukoliko ispitni uzorak sadrži viruse oni se na tom dijelu fiksiraju. Tada u igru ulazi druga vrsta antitijela, koja se slobodno kreće i sadrži nanočesticu zlata te se veže za statični virus i na taj ga način obilježava. Na ovu označenu česticu zatim dolazi srebrena otopina. Atomi srebra se vežu za zlato, tako da se pojavljuje struktura plemenitih metala toliko velika da stvara električni kontakt između dvije elektrode. Električni signal dalje može dovesti do paljenja lampice koja je dokaz da se između elektroda mora nalaziti virus.
Dosadašnji testovi su vrednovani na osnovu test traka, što pri maloj količini virusa često dovodi do nepouzdanih rezultata. Cilj novog testiranja je imati što nižu stopu lažno negativnih rezultata. Druga prednost je što nisu potrebni dodatni kompleksni uređaji nego samo biočip. Najkraće vrijeme koje su dosadašnje metode oduzimale je 12 minuta po testu, što ne djeluje mnogo, međutim, nije primjenjivo prilikom organizacije velikih događaja. Trenutno se radi na usavršavanju tehničkih detalja, ali s obzirom da se pokazalo da metoda funkcioniše, patent je već prijavljen. Uz to bi se ova metoda mogla primjenjivati i na bilo kojoj drugoj vrsti virusa.
